Zoals ik vorige week al voorspelde, is er deze week qua werkzaamheden in The Bay weinig veranderd. Het is nog steeds erg rustig, waardoor mijn dagen er redelijk hetzelfde uitzien: in de ochtend openen, overdag vrij en vanaf 8 uur ’s avonds de bar runnen en weer afsluiten. Daarom wil ik deze week (dag 36-43 alweer…) laten zien wat ik in die vrije uren overdag doe! Wat is er allemaal te doen in het schattige Mui Ne?

De hoofdweg langs het strand van Mui Ne

Natuur: Zandduinen en the Fairy Stream

Mui Ne staat o.a. bekend om bijzondere zandduinen die in de omgeving te vinden te zijn. Twee bekende plaatsen zijn de ‘rode zandduinen‘ (rood zand) en de ‘witte zandduinen‘ (je raadt het nooit, wit zand). Onderweg hiernaartoe verandert de omgeving langzaam in een soort woestijngebied en voelt het meer alsof je in een natuurpark in Amerika of Marokko bent dan in Vietnam. Ik vond het heel bijzonder om te zien. Er worden verschillende tours aangeboden die je met zonsopgang (5 uur ’s ochtends) of zonsondergang (6 uur ’s avonds) naar de duinen rijden. Ik koos voor de zonsopgang tour en werd om half 5 ’s ochtends in een jeep opgehaald bij de guesthouse. Uiteindelijk kwamen er nog twee Chinezen en twee Roemenen bij. Je zou er ook zelf heen kunnen met een motor, het ligt net een paar kilometer buiten Mui Ne. Voor 4 euro vond ik een georganiseerde taxirit wel handiger! Bij de witte zandduinen kun je vervolgens kiezen om met een jeep naar boven gebracht te worden of om zelf te lopen. Ik koos voor het laatste en was in twintig minuten al boven op de top. Juist wanneer je loopt, zie je ook meer van de kleine details, zoals voetafdrukken van vogels en plastic waterflesjes in het zand. Bij beide duinen zijn er verkopers die je een ritje op een stuk plastic aanbieden om daarmee naar beneden te glijden. Er waren wat mensen die dit probeerden, maar heel soepel ging het niet…

Boven: Witte zandduinen | Onder: Rode zandduinen

Naast de zandduinen is ook ‘the Fairy Stream‘ een bijzonder stukje natuur om te bezoeken. Het is een kleine rivier waar je op blote voeten doorheen kunt lopen. Voorbij het toegangspunt (15.000 dong = 60 cent) loop je eerst een kort stuk onder bomen door. Vervolgens passeer je wat winkelkraampjes, wordt je toegangskaartje gecontroleerd en loop je verder de rivier in. Uiteindelijk loop je langs felgekleurde oranje en witte rotsen, waardoor je de naam ‘Fairy’ ook beter gaat begrijpen! Net als bij de duinen voelde het meer alsof ik in Amerika liep, dan in Vietnam. Het schijnt dat er aan het einde van de rivier nog een waterval is, alleen wij hadden met de tour ‘slechts’ een uur de tijd waardoor ik iets voor het einde (denk ik) ben teruggegaan. Voor wie er nog heen gaat, laat maar weten wat er aan het einde van de rivier te zien is!

Cultuur: Vismarkt van Mui Ne en winkelen in Phan Thiet

Doordat Mui Ne aan zee ligt, is het voor vissers de ideale plek om vis te vangen en te verkopen. Er zijn dan ook genoeg visrestaurants waar je zelf je levende vis/krab/kreeft/garnalen/etc. uit kan zoeken. In Mui Ne kun je ’s ochtends vroeg naar de vismarkt om te zien hoe alle vis wordt gesorteerd, garnalen gepeld en schelpen gewassen. Het ruikt niet al te fris, maar het uitzicht over alle gekleurde vissersbootjes maakt het weer goed. Héél bijzonder vond ik het nu ook weer niet, maar het werd samen met de zandduinen en de Fairy Stream in de tour aangeboden. We kregen twintig minuten om wat foto’s te maken en dat was ook wel voldoende. Als je in de buurt bent, is het leuk om te bezoeken, maar ik zou er niet voor omrijden. Het levert in ieder geval wel weer kleurrijke foto’s op!

Aan de andere kant van de lange weg waar alle resorts en hotels aan liggen, ligt het stadje Phan Thiet. Je kunt voor 40 cent een bus nemen naar ‘Lotte Mart‘, een groot winkelcentrum met vijf verdiepingen. Er zijn geen bushaltes, dus je moet ergens aan de straatkant wachten en je hand omhoog houden zodra je de bus ziet. Met een soort ambulancegeluid stopt de bus en kun je tegen de kaartjescontroleur zeggen waar je heen wilt. In het winkelcentrum vind je verschillende restaurants (o.a. Pizzahut), een supermarkt, een huishoud/cosmetica/alles winkel, een speelhal en een bioscoop. Dit was voor mij ideaal om na anderhalve maand mijn zonnebrand, shampoo en tandpasta weer bij te vullen. Je moet voordat je een winkel binnengaat wel je tas in een kluisje achterlaten. Dit wilde ik eerst niet, omdat ik ook mijn laptop en camera mee had, maar anders laten ze je echt niet naar binnen. Je portemonnee en mobiel mag je wel los meenemen. De stad zelf is niet heel bijzonder om te zien, ik zou eerder de volgende activiteit aanraden…

Kitesurfen

Naast natuur- en cultuurliefhebbers kunnen sportliefhebbers zich ook uitleven aan de kust van Mui Ne. Vanaf oktober t/m maart staat er namelijk perfecte wind om te kitesurfen, surfen en windsurfen (ja, dat is allemaal nét even anders!). Met name kitesurfen is erg populair en ook ik heb de afgelopen week drie lessen van twee uur gevolgd bij instructeur Hoang. Ik kan niks anders dan toegeven: wat is dat leuk! Het is prijziger dan de gemiddelde tour, maar voor 40 euro per uur krijg je wel privéles met hulp van soms nog een extra instructeur, mag je al het materiaal gebruiken en staat er als je nog iets verder bent met lessen een jetski klaar om je te redden uit het water, mocht dat nodig zijn. Ik heb me door een Nederlander die hier woont laten vertellen dat dit nog een koopje is vergeleken met kitesurflessen in Europa. Tijdens de lessen krijg je uitgebreid uitleg over veiligheidsinstructies en manieren hoe je zo veilig mogelijk kunt surfen. Afgelopen lessen heb ik de volgende dingen geleerd:

• Les 1: Leren vliegeren. Eerst mocht ik oefenen met een ‘babykite’ met twee vliegerlijnen. Het lijkt zo simpel, maar dat is het de eerste keer zeker niet. Je houdt de vlieger vast met een stok/’bar’, soort fietsstuur, en moet héél langzaam sturen om de kite te laten bewegen. Hoe langzaam je echter ook denkt dat je het doet, je gaat altijd te snel. Ook ben je geneigd om de bar heel stevig vast te houden en naar je toe te trekken, maar moet je deze twee dingen juist niet doen. Ik kreeg de instructie om te doen alsof de bar mijn baby was: “You hold your baby soft, otherwise baby will cry.” Na een tijdje had ik dit redelijk onder de knie en mocht ik oefenen met een grotere kite met vier lijnen (twee stuurlijnen aan de zijkant en twee powerlijnen in het midden). De kite wordt vastgemaakt aan een band om je middel. De linkerkant van de bar is rood en moet je altijd naar de zee gericht houden. De rechterkant is blauw en wijst daardoor automatisch naar het strand. Ik leerde over het windrooster, powerlijnen en alvast wat veiligheidsinstructies hoe je de kite van jezelf los kunt maken, mocht dit nodig zijn. Het laatste half uur gingen we het water in, waarbij ik eerst achter de instructeur hing en het daarna zelf nog even mocht proberen. Dit was best lastig, maar wel heel leuk! En vermoeiend… En tip: Ook al heb je een wetsuit aan, Vietnamese mouwen zijn te kort voor lange Hollandse armen. Smeer je polsen extra goed in, want die van mij waren aan het einde knalrood. De lessen hierna kreeg ik een grotere maat en was het polsenprobleem ook opgelost.

• Les 2: Kite startklaar maken en wat te doen als je kite in het water valt. Vandaag liet Hoang, de instructeur, zien hoe je de kite opblaast en kan controleren of alles wel goed dicht zit. Ook liet hij trucjes zien hoe je de stuur- en powerlijnen het beste vast kunt maken. Dit is met maar één kleine knoop… En daar hang je dan aan vast. Verstand op nul en weer door! Ook legde hij uit hoe je de kite weer in de lucht krijgt als die in het water gevallen is. Het maakt namelijk uit of je kite recht in het water ligt of op zijn kop. Spoiler alert: de kite viel meerdere keren, maar ik weet nu wel hoe je hem weer omhoog trekt! Het oefenen in het water ging goed, totdat ik ineens heel veel steken rondom mijn linkerknie voelde. Jawel, gebeten door een kwal… Het voelt alsof je met je knie door een bos vol brandnetels bent gelopen, maar behalve dat viel het gelukkig mee met de pijn. Ik heb Hoang wel mooi het Leidse “tewring” kunnen leren. Weer terug aan de kant kreeg ik een Vietnamese behandeling: je smeert er sojasaus op. Helpt voor geen meter, maar geeft een mooi dramatisch effect.

• Les 3: Bodydrag en powerstroke. Je weet dat je in de goede richting gaat als je ingewikkelde Engelse termen gaat gebruiken. Ondertussen lukt ‘bodydraggen‘ aardig goed = jezelf met de kite door het water trekken. Ik kan naar links, naar rechts en blijven hangen met de kite op twaalf uur = recht boven je hoofd. Ik kan zelfs wisselen met 1 hand én het kiteboard in de andere hand vasthouden. Nu het ergens op begint te lijken, was het tijd om de ‘powerstroke‘ te oefenen. In plaats van de kite heel langzaam sturen, moest ik nu met veel snelheid en meer kracht de kite naar links of rechts bewegen. Dan vlieg je dus bijna het water over! Ik wist niet dat ik dit kon en zou durven, maar dat was echt heel gaaf! We hebben dit twee keer geoefend en zouden het een derde keer proberen, maar vandaag was het Hoang die werd getroffen door een kwal. Heel heldhaftig heeft hij (onbewust) de kwal met zijn hand bij mij uit de buurt gehouden, al hield hij er een pijnlijke arm aan over. Dat betekende teruggaan naar de kiteschool en de sojasaus er weer bij pakken! Ondanks dit was ook deze keer een hele leuke les en heb ik zin om meer te leren en wie weet zelfs op het bord te staan! Helaas was er afgelopen dagen te weinig wind om te oefenen en is het wachten tot zondag of maandag. Ik ben van Buienradar overgestapt op ‘Windguru’, een app waarmee je de windsnelheid in de gaten kunt houden. Als ik nu niet op een echte kitesurfgirl lijk, weet ik het ook niet meer. Ik volg alle lessen trouwens bij Vietnam Kiteboarding School (VKS) en wil met liefde even gratis reclame voor ze maken.

Strand

Wanneer je de duinen, de vismarkt, het winkelcentrum en de kitelessen gezien hebt, is er altijd nog de volgende, mooie activiteit: naar het strand! Lees een boek, luister muziek, ga zonnen, ga zwemmen, leef je uit. Loop of fiets (of rij met de scooter) langs het lange strand en ontdek elke dag weer een andere kleur lucht.

Als dit niet voldoende redenen zijn om naar Mui Ne te komen, weet ik het ook niet meer. Mocht je toch iets teleurgesteld zijn met de weg naar het strand, het laagseizoen of de stomme resorts die hun strandbedden niet willen verhuren, laat daar alsjeblieft niet je hotelreview door beïnvloeden… Gelukkig staat er tegenover een negatieve review over de stad, en daardoor helaas indirect de guesthouse, nog 88 zeer positieve reviews en blijft het eindresultaat een 9.0! Over nadelen gesproken, moet ook ik nog even eerlijk zijn: vandaag komt de regen al de hele dag met bakken uit de lucht. Dit zorgt er wel voor dat de temperatuur wat aangenamer is en ik nog een soort Nederlandse herfstmiddag gevoel heb. Prima weer om de blog te schrijven! Als het goed is, wordt het volgende week weer zonniger en gaat de wind harder waaien. Wie weet heb ik volgende week dan ook weer nieuwe kitesurfverhalen! Voor deze week rond ik het nu af en zeg ik tam biêt! (= tot ziens)