Nadat onze eerste scooterritjes in Chiang Mai goed bevielen, besloten we het groter aan te pakken. We huurden een 150cc scooter (een echte motor was tijdelijk niet beschikbaar) en lieten onze backpacks achter bij de scooterverhuur Cat Motors. Met twee lichte rugzakjes stapten we op de scooter en reden we de stad uit. Op naar Pai!

De route: 130 km en 762 bochten

Het eerste uur reden we tussen de auto’s en vrachtwagens door de buitenwijken van Chiang Mai uit. Er stond file en het vereiste wat slingerwerk, maar na een tijdje reden we op de snelweg. Vlak ervoor werden we door de politie staande gehouden. Wij hadden gelukkig een geldig internationaal motorrijbewijs, maar twee andere toeristen niet. Ze vroegen ons hoe we de boete betaald hadden, maar we konden ze niet helpen. De politie schijnt op deze route vaak toeristen te controleren, dus zorg voor een geldig rijbewijs óf een goed gevulde portemonnee.

Kort nadat we de snelweg verlieten, reden we de bergen in en stopten we bij de Mok Fa waterval. Dit was een mooie eerste stop om onze benen te strekken, gedroogde mango te eten en te tanken. Benzinestations zijn er op deze weg niet meer, maar in de dorpjes vind je wel huizen en restaurants waar benzine wordt aangeboden. Aarzelend lieten we een meneer onze tank volgooien met iets dat er meer uitzag als groene frisdrank dan benzine.

• 

• 

Het volgende uur werd de weg steeds steiler en maakten we kennis met de 762 (of 726, in ieder geval veel!) bochten. Onderweg waren er een aantal mooie uitzichtpunten en stopten we bij een lokaal restaurant om te lunchen, Rim Nam Ing Doi om precies te zijn. De laatste 40 km legden we in weer een uur af en waren het meest steil en vol haarspeldbochten. Dit was het meest spannende, maar ook leukste stuk! Met zonsondergang kwamen we aan bij onze guesthouse aan de rand van Pai en konden we over de vallei heen kijken. Dit was een mooi einde van de eerste lange rit!

• 

• 

Pai

In het dorp zelf liepen we ’s avonds over de avondmarkt en was er keuze genoeg uit de vele eetstalletjes. Aan het einde van de avond waren we even vergeten waar we de scooter geparkeerd hadden, maar na een paar rondjes lopen vonden we de plek gelukkig terug. De volgende dag hebben we gebruikt als ‘rustdag’ en vooral zo weinig mogelijk gedaan. Pai is een klein dorp en er is ook niet heel veel te doen, behalve wat tempels en watervallen bezoeken. Die hadden we wel even genoeg gezien, dus we bleven achter tussen de hipsters met dreadlocks, oudere mannen op stoere motors en yogameisjes. We zijn nog wel langs de Pai Canyon gereden, een kleine kloof waar je een stukje kunt lopen. Op de terugweg naar het hostel kwamen we ook iets bijzonders tegen…

• 

• 

• 

De terugweg

Deze dag was het behoorlijk mistig en kwamen er soms druppels uit de lucht (ja écht!). Ik was dan ook heel blij met mijn lange broek, vest, trui en sjaal, want het was behoorlijk koud. We besloten om de route wat sneller af te leggen, om ook de mogelijke regen voor te zijn. Het eerste half uur werden we door een verongelukte auto al goed gewaarschuwd om extra voorzichtig te zijn. Gelukkig ging alles goed en maakten we na 2 uur een tussenstop voor warme chocomelk en benzine. Het laatste uur reden we de drukke wegen van Chiang Mai weer binnen en leverden we zonder schade onze scooter in. Blij dat we de route goed hadden afgelegd, bereidden we ons met een laatste khao soi mentaal voor op een 11 uur durende rit in de nachtbus naar Bangkok.

• 

• 

• 

De weg van Chiang Mai naar Pai is een hele mooie route om op de scooter te rijden, maar ook een lastige en soms gevaarlijke weg. Rij altijd voorzichtig, of stap toch in een busje. Voor ons was het in ieder geval een goede ervaring met scooter rijden in Thailand! En die groene benzine werkt prima!